Enkele weken geleden werd een keer geroepen, als we dit jaar nog naar de Waddenzee willen fietsen moeten we niet te lang wachten... Zelf had ik nog nooit van het idee gehoord maar ik dacht wel 'hier moet ik bij zijn... Dat klinkt gaaf!' (Half niet wetende wat me te wachten stond) Nog geen kwartier later denk ik, was er een groepsapp en stond de datum vast. 19 september moest het gebeuren. Nog geen uur later, kwam het appje van Johan, de route is klaar hoor, de route zit in jullie mailbox. En daarmee was de voorpret van start gegaan.
Hoe dichterbij 19 september kwam, volgde er appjes zoals 'Welkom' en 'Mooi, nog een windvanger erbij'. De groep werd groter en uiteindelijk waren we met 7 enthousiastelingen (Sanne, Albert, André, Dennis, Dinand, Johan & Rohald) die niet konden wachten. Na bijna elke dag het weer te hebben bekeken (vooral waar de wind vandaan kwam natuurlijk en of de zon wel ging schijnen), de pauzeplekken te hebben opgezocht op Google en details zoals verlichting en voeding te hebben besproken kon op 19 september het avontuur beginnen.
Lichtelijk gespannen (de een wat meer dan de ander haha) verzamelde we om 07:00 uur op het Kroonplein. Voor 5 van de 7 zou dit de langste afstand ooit worden. Het zou een mooie zonnige dag worden en we stonden te trappelen om te beginnen. Eerst was het nog wel fris in de morgen. Iedereen met eigen tactiek, met of zonder beenstukken, wel of geen rugzakje, tot ingesmeerde benen. De eerste stop was na 82 km bij Bakkerij Pots in Rolde, waar we rond half 10/kwart voor 10 aankwamen. Tijd voor koffie met gebak! De keuze was reuze en net zoals de hele rit stond gezelligheid voorop. De beenstukken gingen uit en langzaam maakte we ons op voor ronde 2, op naar de Noordpolderzijl. De route was prachtig, vele dorpjes en brugjes passeerde. We genoten dan ook van de (voor de meeste) nieuwe omgeving. Af en toe zorgde de harde wind voor wat stilte in het peloton maar dat mocht de pret niet drukken. Na 149 km kwamen we aan bij de Waddenzee. We hadden het verste punt bereikt en dat moest natuurlijk wel even vastgelegd worden (zie foto's). Het restaurant waar we graag wilde lunchen zat vol dus we moesten even verder fietsen. We hadden toch al even weer stilgestaan dus dit was geen probleem.
Rond de klok van 1 uur/half 2 konden we met 160 km op de teller in de zon genieten van smakelijke uitsmijters! Ondanks dat we allemaal heerlijk zaten maakte we ons op voor ronde 3, op naar Appelscha. We vonden het allemaal nog hartstikke leuk, voelde ons fit en genoten. Omdat we iets verder moesten fietsen dan gepland voor de lunch kwam de 3de stop lekker snel want bij 225 km stond er verfrissende, koude cola in Appelscha op ons te wachten. De afwisselende route zorgde voor genoeg vermaak onderweg en de kilometers telde lekker snel door. De prachtige gravelpaden hebben ons zelfs lekke banden bespaard. Naarmate de kilometerteller opliep werd de omgeving steeds weer bosrijker en langzaam kwamen we terug op bekend terrein. We gingen gewoon voor het donker thuiskomen!
Na ruim 300 km kwamen we aan op het kroonplein bij een vol terras waar we warm werden onthaald. Erg leuk! We hebben het gewoon allemaal volbracht! Een koud biertje ging er dan ook wel in. In de week die volgde hebben we nog nagenoten van de mooie tocht, foto’s en werden de eerste nieuwe ideeën alweer geroepen.
